Varkens | juni 2021
Op de bank met
Wandelen op gebaande paden past niet bij selfmade ondernemer John Lorist. Het liefst doet hij elke dag iets anders. Na een decennium lang buffelen om als ‘nep-Fries’ zijn varkensfokbedrijf op te bouwen, besloot hij zijn horizon te verbreden. Als voorzitter van de Coöperatie Topigs reisde hij de wereld over om zaken te doen en eetculturen te leren kennen. Personeel kwam op het erf, maar zijn leven is én blijft doorspekt met varkens. ‘Alles draait om het creëren van lekker varkensvlees.’
Frievar-ondernemer John Lorist: ‘Ik heb het mooiste beroep dat er is’
Op de eerste zonnige dag na een periode van regen en lage temperaturen neemt de producent van Frievar-varkens en Gaasterlander kruidenvarkens, John Lorist, plaats op het
bankje. Op het sfeervol ingerichte terras voor zijn stelpboerderij is hij in de weer bij een Monolith kamado barbecue. Lorist smeert een rib roast uit de eigen Frievar-keten in met een zelfgemaakte honing-tijmsaus. ‘Dat karamelliseert en geeft een extra smaaksensatie.’ Vervolgens strooit hij nog wat vochtige beukenhouten snippers op de kolen om een neutrale rooksmaak aan het vlees mee te geven. Na het maken van een cappuccino strijkt de
varkenshouder neer in zijn terrasstoel. ‘Het voordeel van slow cooking is dat je er niet steeds bij hoeft te blijven om een heerlijk stukje varkensvlees te bereiden’, zegt hij. ‘Jaarrond gaat de komado drie keer per week aan. Maar er komt er één bij om ook op de traditionele manier te kunnen barbecueën.’
ALLES DRAAIT OM VARKENSVLEES
Lorist is een verteller pur sang. Saillant detail: al zijn besprekingen, ontmoetingen en ook de overleggen met Frievar-varkenshouders beginnen en eindigen met varkensvlees. ‘Dat is eindproduct waar het houden van varkens in de kern om draait. Want als mensen varkensvlees niet meer willen eten, kunnen we als varkenshouders ook geen boterham meer verdienen.’
Alle besprekingen en ontmoetingen met John
Lorist beginnen en eindigen met varkensvlees.
Varkenshouders investeren elf maanden geld, tijd en ziel en zaligheid in het produceren van vleesvarkens. ‘Met een potje sperma van een paar euro en verzorging creëren ze dieren met een waarde van gemiddeld 150 euro. De schakels na de boerderij voegen waarde toe en verhogen de waarde met een factor vijf. Iedereen in de varkensvleesketen moet verdienen om het vol te kunnen houden’, verduidelijkt de ondernemer.
‘De Frievar-keten is onderscheidend op smakelijkheid van het vlees vanwege de kruidenmix
in het varkensvoer en het gehalte aan intramusculair vet en de uniforme kwaliteit. Samen leveren we meer dan 100.000 Frievarvarkens per jaar af en er is ruimte voor groei. Daarom zoeken we vermeerderaars die willen samenwerken, gaan voor de lange termijn en verder denken dan hun eigen erf.’ Dan volgt een van zijn favoriete spreuken: om ergens te komen, moet je eerst besluiten niet te blijven waar je bent. ‘Je moet intrinsiek gemotiveerd zijn om een nieuwe stap te durven zetten. Net als veel mensen hebben ook varkenshouders daar moeite mee.’
OM ERGENS TE KOMEN, MOET JE EERST BESLUITEN NIET TE BLIJVEN WAAR JE BENT: INTRINSIEK GEMOTIVEERD ZIJN’
Lorist geeft aan het mooiste beroep te hebben dat er is. Toch was het niet zo vanzelfsprekend dat hij varkenshouder zou worden. Geboren in Ermelo, opgegroeid in Harderwijk en niet van boerenkomaf. Wel hadden ze bij zijn moeder thuis een gemengd bedrijf en werkte hij op een akkerbouwbedrijf waar mensen zelf hun boontjes mochten plukken. ‘Het boerenwerk en contact met consumenten fascineerden me en ik had twee idealen: varkenshouder worden en reizen.’
ER IS MEER DAN GANGBAAR
Tijdens zijn studie bedrijfskunde aan de Christelijke Agrarische Hogeschool Dronten liep Lorist wat frustraties op. ‘Alles moest binnen kaders blijven en was gericht op meer en efficiënter. Ik zag dat er meer is dan gangbaar varkens houden’, zegt hij. ‘Wat ik
niet wil doen, ga ik ook niet doen.’ Na het behalen van zijn diploma trok Lorist als backpacker liftend de wijde wereld in. Hij gunde zich een avontuur van een jaar reizen
samen met een vriend. Daarna zou hij zijn tweede ideaal, varkensboer worden, in gaan vullen. Via België, Frankrijk en Spanje naar Marokko. Dwars door de Sahara om uiteindelijk
te belanden in Kenia. ‘Reizen is een verrijking van mijn leven. Constant nieuwe
indrukken opdoen, omgaan met tegenslagen en erop vertrouwen dat het goed komt.’
Terug in Nederland kocht Lorist een verouderde boerderij met honderd zeugen in Hemelum
en toog met zijn huidige vrouw Threa naar Friesland. Tien jaar lang werkte hij dag en nacht om het Topigs Norsvin-fokbedrijf op te bouwen. Ondertussen werd een gezin
gesticht met twee zonen en een dochter.
Daarna besloot hij slimmer te gaan werken, rolde in bestuurswerk, pakte een studie op en reisde over de hele aardbol. ‘Nu werk ik een dag per week op het varkensbedrijf en vier dagen ben ik op pad voor Frievar.’ Lorist staat op, dekt de terrastafel in Italiaanse stijl en prikt de thermometer in de rib roast. ‘Perfect.’ Het slagersmes glijdt door het sappige, geurige lichtroze varkensvlees met een krokante speklaag. ‘Eet smakelijk.’
TEKST: JOS THELOSEN BEELD: KOOS GROENEWOLD
Klik op onderstaand PDF voor het originele artikel